Zosia

Zosia.

W ciemny ponury dzień na pierwszy rzut oka jest czarna.

Słońce wydobywa z jej sierści przepiękny, mocny, ciemnorudy kolor.

Po czterech latach w złym schronisku przyjechała poszarzała, matowa i brudna.

Jest duża i bardzo, bardzo gruba. To efekt siedzenia w ciasnym kojcu, bez spacerów, bez biegania, praktycznie bez ruchu. Z widokiem na beton i skrawek nieba.

Zosia ma 7-8 lat.

Jest pogodna, spokojna, życzliwa. Cieszą ją drzewa, towarzystwo Miszy, patyki i kopanie w ziemi.

Cieszy ją drapanie za uchem.

Wszystko ją cieszy.

Kochana jest Zosia.